زمینه و هدف: اختلالات دید دو چشمی از شایع ترین اختلالات بینایی می باشد که با علایم متعددی مانند سردرد، استنوپی، چشم درد و دوبینی گذرا همراه است. به دلیل شیوع بالای این اختلال یک معاینه منظم یا برنامه غربالگری بینایی با استفاده از تست هایی مانند ارزیابی نقطه نزدیک تقارب جهت بررسی این اختلالات لازم است. هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین مقدار نقطه نزدیک تقارب با مشکلات دید دو چشمی نزدیک می باشد.مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی تعداد 124 نفر از دانشجویان رشته های مختلف دانشکده پیراپزشکی و بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد به صورت تصادفی ساده انتخاب و در فاصله زمانی دی ماه 1384 تا تیرماه 1385 مورد بررسی قرار گرفتند. افراد بر اساس گزارش خود به دو گروه علامت دار و بدون علامت از نظر دید دوچشمی تقسیم شدند. تیزبینی با چارت اسنلن، عیوب انکساری به روش رتینوسکوپی (و در صورت لزوم با استفاده از داروی سیکلوپنتولات 1 درصد) و نقطه نزدیک تقارب با استفاده از یک حرف E با اندازه 6.9 از چارت اسنلن کوچک شده تعیین شد. داده ها در نرم افزار SPSS.13 و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون من ویتنی و منحنی ROC) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: از 124 فرد شرکت کننده %60 (75 نفر) دختر و %40 (49 نفر) پسر بودند. در این مطالعه 82 نفر (%61.1) بدون علامت و 42 نفر (%33.9) نفر علامت دار بودند و متوسط میزان نقطه نزدیک تقارب در گروه بدون علامت 8.4±3.95 و در گروه علامت دار 11.7±5.01 سانتی متر بود. آزمون غیر پارامتری من ویتنی اختلاف معنی داری بین نقطه نزدیک تقارب در افراد علامت دار و بدون علامت نشان داد (P<0.001). به منظور یافتن نقطه ای از نقطه نزدیک تقارب از منحنی ROC استفاده شد که نقطه برش معادل 9.5 سانتیمتر بدست آمد.نتیجه گیری: با توجه به شیوع اختلالات دید دوچشمی بویژه در دانشجویان، ارزیابی این فاکتور نقش مهمی در شناسایی افراد علامت دار خواهد داشت. بنابراین پیشنهاد می شود که نقطه نزدیک تقارب بویژه در افرادی که مدت زمان طولانی تری مشغول کار با دید نزدیک هستند، حتما ارزیابی شود. در غربالگری اختلالات دید دوچشمی نقطه برش 9.5 سانتی متر برای نقطه نزدیک تقارب توصیه می شود.

در دنیای امروز تعیین میزان موفقیت یا شکست خدمات فناوری پایه، مبتنی بر نرخ پذیرش فناوری از سوی کاربران و جامعه استفاده کننده است. هدف این مقاله توسعه یک مدل پویایی سیستم برای بهبود و تسریع روند پذیرش فناوری ارتباط حوزه نزدیک در پایانه های فروش بانکی و بررسی عوامل مؤثر بر آن با استفاده از نرم افزار Vensim است که در آن بیش از 35 متغیر مؤثر و مرتبط با 4 متغیر حالت از طریق مطالعه مبانی نظری موضوع استخراج و 4 حلقه علّی حلقوی شناسایی و تعریف شده است؛ سپس مدل به صورت نمودارهای علت و معلولی و مدل جریان انباشت ارائه می شود و سیاست های مختلفی مانند کاهش تبلیغات دهان به دهان، کاهش زمان یادگیری و افزایش جذابیت استفاده، بررسی شده است. با توجه به نتایج و تحلیل حساسیت انجام شده مشخص شد که جذابیت استفاده، تبلیغات دهان به دهان و حداقل زمان موردنیاز برای یادگیری فناوری به همراه تجربه و مهارت استفاده، فراوانی پذیرندگان و نیازمندی به تمرین و آموزش اهمیت بسزایی در تعیین میزان پذیرندگان فناوری ارتباط حوزه نزدیک در پایانه های فروش بانک ها دارد.

مقدمه و هدف: نزدیک بینی شایع ترین عیب انکساری بوده وتغذیه یکی از عوامل متعدد دخیل در ایجاد آن می باشد. مطالعه حاضر جهت تعیین تاثیر روزه داری در ماه مبارک رمضان روی نزدیک بینی صورت گرفته است.روش کار: این مطالعه از نوع هم گروهی می باشد و روی 102 بیمار نزدیک بین که طی ماه مبارک رمضان سال 86 به درمانگاه های چشم پزشکی بیمارستان بعثت همدان مراجعه کرده بودند انجام شده است. نیمی از این بیماران روزه گرفته و نیمی دیگر توفیق روزه داری کامل را نداشتند. یک هفته قبل و یک هفته بعد از ماه مبارک نتایج معاینات و تغییرات نزدیک بینی در دو گروه با هم مقایسه گردید. نتایج: تغییرات نزدیک بینی بیماران روزه دار در چشم راست و چپ به ترتیب 0.078±0.16 و 0.049±0.16 دیوپتر و در بیماران غیر روزه دار در چشم راست و چپ به ترتیب0.088±0.19  و0.110±0.21  دیوپتر بود اختلاف مشاهده شده در تغییرات نزدیک بینی در دو گروه تحت مطالعه از نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه نهایی: در مطالعه حاضر روزه داری کامل در ماه مبارک رمضان تاثیری روی نزدیک بینی نداشت.

مقدمه و اهداف: سابقه و هدف افزایش چشم گیر شیوع نزدیک بینی در طول چند دهه گذشته در جوامع غربی و شرقی پیشنهاد می کند که احتمالا تغییر در شیوه زندگی نوزادی و کودکی بعنوان ریسک فاکتوری مهم تاثیر زیادی بر گسترش نزدیک بینی داشته است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط میان اضافه وزن و نزدیک بینی در کودکان دبستانی اسلامشهر اجرا شد.روش کار: در این مطالعه موردی - شاهدی گذشته نگر 240 دانش آموز پایه دوم تا چهارم دبستان که بعد از ورود به مدرسه نزدیک بین بودن آن ها تشخیص داده شده بود، به عنوان مورد و 240 همکلاسی بدون مشکل بینایی به عنوان شاهد وارد مطالعه شدند. داده های مربوط به وزن، قد و سن کودک زمانی که وی کلاس اول ابتدایی بوده، وزن، قد تولد کودک و ابتلای او به نزدیک بینی از اطلاعات ثبت شده موجود بدست آمد. نمایه توده بدنی محاسبه گردید. کودکان دارای نمایه توده بدنی بیشتر یا مساوی صدک 85 استاندارد CDC2000 به عنوان اضافه وزن تعیین شدند. اطلاعات در زمینه عوامل مرتبط با نزدیک بینی قبل از ورود به مدرسه به روش مصاحبه با والدین جمع آوری شدند. نسبت شانس تعدیل شده وضعیت اضافه وزن بعد از تعدیل اثر متغیرهای مخدوش کننده محاسبه شد.نتایج: از کل کودکان مورد بررسی 53.3% را دخترها و 46.7% را پسرها تشکیل دادند. 23.8% کودکان مورد و 10.1% گروه شاهد دارای اضافه وزن بودند. پس از تعدیل سایر عوامل خطر احتمالی (سابقه فامیلی، دریافت شیر مادر، فعالیت بدنی، کار نزدیک، شغل مادر و وضعیت مالی)، اضافه وزن به صورت مستقل با نزدیک بینی مرتبط بود (نسبت شانس تعدیل شده 3.10 با فاصله اطمینان 95% 1.90 تا 5.03).نتیجه گیری: یافته ها حاکی از آن است که اضافه وزن کودکان قبل از ورود به مدرسه با افزایش خطر نزدیک بینی در سال های بعد مرتبط می باشد. بنابراین آموزش های لازم برای داشتن الگوی غذایی پیشگیری کننده از چاقی و شیوه زندگی فعال تر الزامی است.

میدان مغناطیسی در یک یا هردو همدم سیستم های دوتایی نزدیک می تواند سبب تغییر در دوره مداری سیستم های دوتایی گردد. تغییر در گشتاور چهار قطبی گرانشی دوره مداری سیستم ها را تغییر می دهد. در این مقاله میدان مغناطیسی ستاره مطابق تئوری دینامو به شکل دوقطبی-چنبره ای در نظر گرفته و ارتباط آن با تغییر دوره مداری را به دست آورده ایم.

زمینه و هدف: سندرم همولیتیک یورمیک، شایع ترین علت نارسایی کلیه کودکان می باشد. آنمی همولیتیک میکروآنژیوپاتیک، ترومبوسیتوپنی و نارسایی کلیه، سه رکن اساسی برای تشخیص می باشند. هدف از این مطالعه، بررسی یافته های هیستوپاتولوژیک بیوپسی کلیه و ارتباط آن با پیش آگهی نزدیک بیماران مبتلا به بیماری بود. روش بررسی: مطالعه به روش گذشته نگر، مقطعی (Cross-sectional) و توصیفی انجام گردید. 28 بیمار (20 پسر ـ 8 دختر) مبتلا به سندرم همولیتیک یورمیک با سن متوسط 6 سال (±4.6)، در 10 سال گذشته به بیمارستان حضرت علی اصغر (ع) مراجعه نموده بودند. یافته های میکروسکوپ نوری در گلومرول ها (اسکلروز، نکروز، ضخامت دیواره مویرگ ها، کرسنت و ...)، آرتریول ها (ضخیم شدگی هیپرپلاستیک، ترومبوس، نکروز و ...)، شریان ها (ترومبوس، نکروز، چربی انتیما و ...)، اینتراستیشیال (التهاب، فیبروز و ادم)، عروق مدولری و توبول ها، بدون اطلاع از یافته های بالینی امتیازبندی شدند. پیش آگهی کوتاه مدت به صورت بهبود علایم حاد در کمتر از 3 هفته تعریف شد. یافته ها در برنامه SPSS تحت آنالیز آماری قرار گرفتند و میانگین ها، تعیین و مقایسه شدند و رگرسیون در موارد مختلف تعیین گردید. یافته ها: شایع ترین ضایعات مشاهده شده در گلومرول ها، کاهش لومن مویرگی و ضخیم شدن ضخامت جدار آن، در آرتریول ها، کاهش قطر لومن رگ به میزان خفیف، در شرائین، ضخیم شدن اینتیمای رگ، در اینتراستیشیوم، ارتشاح سلولهای آماسی و ادم بینابینی هر دو به میزان خفیف و به یک اندازه، در وازارکتا، پرخونی و در توبول ها، وجود cast بوده است. ضایعه آرتریولی بویژه آرتریوترومبوز، بیش ترین ارتباط را با میزان کراتینین سرم هنگام ترخیص داشته است. نتیجه گیری: ضایعات عروقی (بخصوص آرتریولار)، مهم ترین عامل پیش گویی کننده در پیش آگهی کوتاه مدت کودکان مبتلا به (Hemolytic uremic syndrome) HUS می باشند.

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت ضخامت مرکز قرنیه و پاکی متری در اعمال جراحی رفراکتیو به ویژه لیزیک، این مطالعه به منظور تعیین ضخامت مرکز قرنیه و ارتباط آن با میزان عیب انکساری، کراتومتری، سن و جنس بر روی افراد نزدیک بینی که در سال 1379 در شیراز تحت عمل لیزیک قرار گرفتند، انجام پذیرفت. مواد و روش ها: تحقیق به روش مقطعی بر روی 400 بیمار نزدیک بین 800) چشم( انجام شد. بیماران براساس عیوب انکساری به سه گروه نزدیک بین خفیف )صفر تا 6 دیوپتر(، متوسط 6) تا 12 دیوپتر( و شدید )بیش تر از 12 دیوپتر( تقسیم شدند و ضخامت مرکز قرنیه و عوامل موثر بر آن تعیین گردید. یافته ها: ضخامت مرکز قرنیه دارای توزیع طبیعی بود و حد طبیعی آن را در محدوده 475 تا 600 (538± 31) میکرون مشخص گردید. ضخامت مرکز قرنیه ارتباطی با عیوب انکساری نداشت. میزان کراتومتری افراد مورد بررسی 44.51±1.57 دیوپتر بود که در مقادیر بیش از 45 دیوپتر با ضخامت مرکز قرنیه رابطه معکوس داشت (P<0.0001) اما در محدوده 40 تا 45 دیوپتر، بین میزان ضخامت مرکز قرنیه و کراتومتری رابطه معنی داری وجود نداشت. رابطه معنی داری بین ضخامت مرکز قرنیه با میزان عیب انکساری، سن و جنس مشاهده نگردید. نتیجه گیری: طیف وسیعی از مقادیر ضخامت مرکز قرنیه با توزیع طبیعی وجود دارد. هم چنین ضخامت مرکز قرنیه با انحنای قرنیه در کراتومتری بالای 45 دیوپتر، رابطه معکوس دارد و میزان ضخامت مرکز قرنیه نسبت به مقادیر اعلام شده در افراد نزدیک بین در تحقیقات قبلی، کم تر بود. ارتباطی بین ضخامت مرکز قرنیه با میزان عیب انکساری، سن و جنس وجود ندارد.

هدف: مطالعات متعددی نشان داده اند که شیوع نزدیک بینی با تحصیلات افزایش می یابد. اما مطالعاتی که بر روی نوجوانان انجام گیرد کم هستند. هدف از این مطالعه مقایسه نمره هوش ذهنی در میان دانش آموزان با و بدون خطاهای انکساری می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 392 دانش آموز (4 گروه) از 10 دبیرستان در سال 2016 در اهواز صورت گرفت. شرکت کنندگان به چهار گروه شامل نزدیک بین (98 نفر)، دوربین (98 نفر)، اسفروسیلندر (98 نفر)، و نرمال (98 نفر) تقسیم شدند. نمره هوش بین این چهار گروه مقایسه شد. ارزیابی نمره هوش بر اساس دو آزمون Raymond Bernard Cattell's و Raven's Progressive Matrix صورت گرفت. یافته ها: میانگین دانش آموزان 9/0 ± 3/15 سال بود. تعداد پسران و دختران به ترتیب 187 و 205 نفر بودند. در هر سه گروه مبتلا به عیوب انکساری، فراوان ترین نمره IQ مربوط به نمره حد مرزی (borderline) بود در حالیکه در گروه نرمال فراوان ترین گروه نمره ضعیف داشتند. نمره IQ در گروه نزدیک بین (002/0=P value) و دوربین (036/0=P value) به طور معناداری بالاتر از نرمال بود. اما تفاوت معناداری بین گروه اسفروسیلندر با گروه نرمال (104/0=P value)، نزدیک بین و دوربین (104/0=P value) و همچنین دوربین و اسفروسیلندر (104/0=P value) مشاهده نشد. نتیجه گیری: یافته های مطالعه چند مرکزی ما ارتباط مثبت بین نزدیک بینی و نمره IQ را تایید می کنند.

مجموعه اطلاعات موجود بیانگر آن است که شیوع و شدت نزدیک بینی در طول زمان در سطح بسیاری از کشورهای جهان در حال افزایش است و در مناطقی از جهان خصوصا در شرق آ سیا، نزدیک بینی طی یک دو دهه آینده یک مشکل بهداشتی جدی خواهد بود و اثرات بالینی، اقتصادی و اجتماعی بارزی خواهد داشت.از طرف دیگر علاوه بر مطالعات مختلفی که بیانگر نقش وارثت و ژنتیک در بروز نزدیک بینی است. رابطه بین نزدیک بینی و متغیرهای متعددی همانند انجام کار نزدیک، بهره هوشی، تحصیلات، قد، شغل، تغذیه، جنس، سن و غیره در مطالعات مختلف مشاهده شده است که به نوبه خود بر نقش عوامل محیطی در بروز نزدیک بینی تاکید می کند. همچنین درمان راحت نزدیک بینی توسط عینک و لنز منجر به توجه کمتر به این بیماری از نگاه بهداشت عمومی شده است. این مطلب را نیز باید اضافه نمود که هنوز روش موثری برای پیشگیری یا جلوگیری از پیشرفت نزدیک بینی وجود ندارد .هر چند با گسترش روز افزون روش های جراحی شامل روش های تغییر انحنای قرنیه و یا لنزهای داخل چشمی گام های موثری جهت درمان آن برداشته شده است. مجموعه مطلب گفته شده نشان دهنده آن است که به اپیدمیولوژی نزدیک بینی طی سالیان اخیر توجه بیشتری شده است و تحقیقات متنوعی در مورد این بیماری و جنبه های گوناگون آن در جریان است. این مقاله مروری ضمن بررسی مطالعات انجام شده در زمینه نزدییک بینی، توزیع آن را در سطح جهان گزارش نموده و بر روی اطلاعات مربوط به اتیولوژی، کنترل و پیشگیری بیماری بحث می کند.